خودم و نوشته هام

شاید اولین امتحانی در عمرم هست که دوست دارم حداقل ده رو بگیرم و پاس بشم.

 

بنا به اتفاقاتی که تقصیر استاد بود ، افتاد هیچی درس نخوندم و به نمره 20 فکر میکردم ولی امروز ظهر همه چی تغییر کرد. بعد از شنیدن خبر اینکه استاد مبناش از کتابه و نه سوالایی که بچه ها طرح کردن کلا از زندگی پشیمون شدم.مرد حسابی یک هفته زودتر این رو میگفتی که برنامه ریزی سفت و سختی داشته باشم برای خوندنش.

 

این درس همون درسی هست که بنده به مدت 5 هفته روی 6 صفحه از کتاب برای کنفرانسم متمرکز بودم ولی از این 6 صفحه کلا 2 صفحه رو فهمیدم.

 

خیلی دوست دارم به نویسنده کتاب ( پدر علوم تربیتی کشور ) حرفهایی بزنم ولی میگن پشت سر کسی که فوت کرده ، حرف نزن 

یک قسمتی از این کتاب هم واقعا فوق العاده هست . تربیت ... طبیعت ... فطرت.... باز طبیعت....تربیت....طبیعت .... فطرت....نظریه فیلسوفان درباره طبیعت و تربیت . اصلا بذارین یک قسمتیش رو نشون بدم:

 

و نقدی که من بهش داشتم :

میگه که باید طوری به طبیعت در تربیت توجه بکنی که بر ضدطبیعت غلبه بکنه (اون بالا مواردش رو گفته ) و اینکه طبیعت تنها زیر مجموعه تربیت نیست و نباید تنها به این (طبیعت ) توجه بکنی.

 

کلا باعث شد که حدود 25 صفحه از کتاب رو حذف کنم که مربوط به این بحث تربیت و طبیعت هست.

 

استاده رئیس دانشگاه هست و طبیعتا نمیشه باهاش بحث کرد.

 

+خدایا من رو پاس کن :دی