حادثه پلاسکو

امیر + ۱۴۰۰/۱۰/۳۰، ۱۳:۰۹

 

اون موقع همه‌جا پر بود از اخبار پلاسکو. این که چی شد و بالاخره چه اتفاقی برای گمشده‌ها رخ داد. تصاویر خیلی تلخی از اون موقع ثبت شده بود. ولی الان احساس می‌کنم اون حادثه فراموش شده. خیلی‌هامون فراموش کردیم.

اون موقع خیلی دوست داشتم متنی درباره‌شون بنویسم ولی واقعا چیزی برای گفتن نداشتم. البته که استعداد نوشتن متنش رو هم نداشتم. با این حال، بد نیست امروز یکم به اون حادثه فکر کنیم و یاد بگیریم؛ اینکه اگه اتفاقی افتاد سریع سلفی نگیریم و برای دیده شدن استوری و پست کنیم و اصلا یک عده برای قصد‌های دیگه‌ای می‌رفتن برای این حادثه‌ها 🤦‍♂️

شاید اگه آتش‌نشان‌ها زودتر می‌رسیدن ... شاید ...

 

+حادثه‌ی پلاسکو در ۳۰ دی ماه سال ۱۳۹۵ در شهر تهران و در ساختمان پلاسکو رخ داد. حادثه‌ای که ۲۲ کشته (۱۶ آتش نشان و ۶ شهروند) به جای گذاشت.

تو را چه شده امیر

امیر + ۱۴۰۰/۱۰/۲۴، ۱۷:۴۸

توی کشور ژاپن۱، جایی که هوا آفتابی بود و باد ملایمی هم میومد داشتم از یک صاحب مغازه غذا خداحافظی می‌کردم. آخر هم با خوشحالی و به انگلیسی به صاحب مغازه گفتم :«راستی من ایرانی هستم.»۲ برگشتم قسمت یکسری آدم ایرانی. دقیق نمی‌دونم چه کسایی بودن ولی اینکه فارسی صحبت می‌کردن برام خوب بود. دلم می‌خواست هر کسی که از کنارم رد می‌شد همراه با یک لبخند براش دست تکون بدم. راستییی ماسک هم نداشتم :) یعنی کرونا رفته بود. با یک سرعت نسبتا تند هم راه می‌رفتم خیلی شاد و شنگول بودم. مثل وقتایی که خیلی خوشحالم ولی اون روز مثل اینکه همه چی عادی بود. عادیِ عادی. انگار که این پخش کردن حس خوب برام یک عادت روزمره باشه. اینکه هر روز خوشحال باشم. می‌خواستم هر چی زودتر برگردم ایران و از خاطرات خوبی که داخل ژاپن داشتم به صمیمی‌ترین دوستم بگم و مکالمه‌هام رو باهاش تصور می‌کردم و اون هم با یک نیش باز بهم بازخورد می‌داد و ...

****************

که از خواب بیدار شدم. یک لبخند هم روی لبم بود ولی خب وقتی به بحث‌های سربازی و تعهد و ارزش پایین پول فکر کردم متوجه شدم که همون خوابش قشنگه. اما اون شخصِ خوشحال من بودم. چیزی که آرزوش رو داشتم. چیزی که دوست دارم هر روز باشم. «دوست داشتن» فعل درستی نیست. چیزی که «باید» باشم. انگار که یک چیزی من رو محدود کرده به اینکه بخشی از روز رو به صورت ناراحت ادامه بدم. بخشی از روز رو به صورت عصبی. بعضی وقتا حس می‌کنم که وظیفه‌ام هست بقیه رو شاد کنم. با بقیه حرف بزنم تا ببینم چه حسی دارن و ... می‌دونین مثل یک مصاحبه‌گر. مثل اون آدمایی که داخل فیلم C'mon C'mon می‌رفتن از بچه‌ها مصاحبه می‌کردن. انگار که همه‌ی انسان‌های امروزی یک چیزی درونشون هست و دوست دارن که بندازنش بیرون و انگار که من باید این کار رو براشون انجام بدم. من باید به صورت عادی اون شکلی باشم که صرف نظر از سن، شاد و شنگول و با یک روی خندان در خیابون‌ها قدم می‌زنم و بقیه رو با لبخند نگاه کنم و بگم که ... بگم که ... اگه ناراحتی. اگه چیزی توی دلت هست. بیا به من بگو. ممکنه که مشاور خوبی نباشم و ۹۰ درصد این مواقع که می‌خوام کمک کنم رو گند می‌زنم ولی گوش‌دهنده‌ی خوبی هستم که حداقل خالی بشی :) اما اینطوری نیستم. در حال حاضر. چرا؟ نمی‌دونم😔

 

باید می‌نوشتم این متن رو. چون تا الان داشتم به خوابی که دیشب دیدم فکر می‌کردم. 

 

۱- ژاپن کشور مورد علاقه‌ام هست و اینکه داخل خوابم بود جالب به نظر می‌رسید.

۲- توی خواب تصوری که داشتم و البته الان هم که بیدارم اینه که تصور بقیه‌ی جهان نسبت به یک فرد «ایرانی» خیلی تصور منفی هست و برای همین سعی کردم که با افراد خارجی مهربون باشم و وجهه‌ی خوبی از یک ایرانی باشم. 

موقت تا چند روز

امیر + ۱۴۰۰/۱۰/۲۱، ۲۳:۵۴

سلام 

لینک یک پرسشنامه اینجا قرار داده میشه و این پرسشنامه قراره برای پژوهش دانشجویی ای انجام بشه. دوست داشتین شرکت کنین. از یکی از بلاگرا هست و گفتن که اینجا بذارم تا بقیه ببینن و بتونن شرکت کنن.

فکر نکنم وقت زیادی ازتون بگیره. برای من که نگرفت. 

لینک

 

اگه مایل بودین میتونین لینک این پرسشنامه رو هم منتشر کنین یا کسی که علاقه به اینجو کارا داشت براش ارسال کنین تا شرکت کنه.

...

امیر + ۱۴۰۰/۱۰/۱۸، ۰۶:۱۹

 

سلام

پست انتشار در آینده است ولی نویسنده به زودی برمی‌گردد.

صرفا برای ادای احترام :)

 

 

بیایم براشون بهشت رو آرزو بکنیم. برای همه‌ی رفتگان 🖤🤍

چالش دست‌خط

امیر + ۱۴۰۰/۱۰/۹، ۱۹:۰۰

این پست انتشار در آینده است و کامنت‌هایش باز

 

از حالت رسمی بیایم بیرون! به این چالش دعوت نشده بودم ولی خودم نوشتم. منشأ چالش هم برمی‌گرده به این پست (لینک) و خب منم نوشتم. دیدم حالم امروز خیلی مساعد نبود و نوشتم و بعد نوشتن خالی شدم.

 

 

 

 

جا داره از اسپانسر هم تشکر ویژه‌ای داشته باشیم. cam scanner و بهشون حق پخش هم دادیم 😂

حرف از دست‌خط شد این رو هم ببیینیم. امتحان داشتم، استادمون در یکی از سوالا گفته بود که یک مورد رو به طور خلاصه (!) در ۸ خط (!) توضیح بدیم :)))

حالا این هم جوابی که من نوشتم. (این نکته رو هم بگم که کتاب خودش کلا ۴ خط بیشتر این مورد رو توضیح نداده بود!!!!!!)

به زور ۸ خطش کردم 😂😂😂

 

+می‌خوام یک مدت کلا از فضای وبلاگ خارج باشم. 

امیدوارم حال همگی هم خوب باشه

فعلا ✋

 

 

 

چند عدد کوتاه روزانه‌نویسی

امیر + ۱۴۰۰/۱۰/۲، ۲۳:۱۳

۱- فکر کنم یک جلسه دیگه کارورزی مونده ولی مال من به کل مجازی شد. روزهای دوشنبه باید کارورزی می‌رفتم که مدیر مدرسه اعلام کرد روزهای زوج باید در فضای مجازی کلاس‌ها برگزار بشه و من خیلی سرخورده شدم. 

 

۲- معلمِ کلاسی که کارورزی می‌رم، بهم گفته بود که برای دانش‌آموزا سوال امتحانی طراحی بکنم. پستش رو هم نوشته بودم که یک مشکلی خورده بود داخل سامانه. سوالات رو طراحی کردم و دادم به معلم و معلم هم برگزار کرد آزمون رو  (به هر طریقی که بود) . سوالات تستی بود و کلا ۹ تا سوال. ۸ نفر کامل شده بودن. ۲ نفر ۸ تا سوال رو درست جواب داده بودن و بقیه هم ... :)))) احساس می‌کنم معلمه نسبت به من ناامید شد ولی من همه‌ی تلاشم رو کردم که سوالات استاندارد باشه. چند تا نمونه سوال خریداری کردم و بر اساس همون‌ها سوال طراحی کردم. فقط یک مقدار گزینه‌هاش رو سخت کردم. مثلا یک سوال بود نوشته بودم کدام یک از اعداد زیر بر ۲ و ۵ بخش پذیرند.

۱- تعداد روزهای مهر ماه       ۲- تعداد روزهای فروردین ماه              ...   ۴- گزینه ۱ و ۲

یا مثلا جایی جواب سوال کسری می‌شد من جواب رو ساده می‌کردم و داخل گزینه‌ها می‌ذاشتم.

خود معلم هم داخل گروه تأکید کرد که سوالات شبیه سوالات کتاب هستن ولی ظرافت بیشتری داره . حالا نمی‌دونم بدش اومد یا نه .

 

۳- این ترم هم اضافه می‌کنیم که استاد درست و حسابی نداشتیم. ولی در کل اساتید خانوم‌ رو به آقا ترجیح می‌دم. یک مقدار سطح درکشون به دانشجو نزدیک‌تره. در مجموع این ۵ ترم کلا ۲ تا استاد دیدم که تأثیرگذاری فراوان داشتن و می‌تونستن الگو باشن و این تعداد فاجعه هست!

 

۴- شب یلدا در حالیکه اعضای خانواده داشتن با همدیگه خوش می‌گذروندن من داشتم مشتری جذب می‌کردم :)))) البته با کمک یکی از بلاگرا ولی به بن بست خورد متأسفانه. فکر کنم ۱۵ الی ۳۰ دقیقه داشتم باهاش بحث می‌کردم که پروژه رو قبول کنم ولی زیربار نرفت 🤦‍♂️

 

۵- من هنوز منتظر اون ابرایی هستم که غرب کشور رو برفی کرده. شما خبر ندارین کجان؟🤔

 

+فکر کنم قشنگ مشخصه که اومدم فقط حرف بزنم و بخشی از نگرانی‌هام رو خالی کنم نه؟ اینجور مواقع که پست می‌زنم و کوتاه می‌نویسم قشنگ خالی می‌شم ( و فکر کنم این عبارت «خالی شدن» رو هر چند وقت یک بار می‌گم )

 

++ دو تا چالش هم به وجود اومده :

چالش اول (لینک) : یک راز بامزه از خودتون بگین. خودم رازی ندارم :) 

چالش دوم (لینک) : یک نامه با دستخط خودتون برای یکی از بلاگرها بنویسین. حالا گوشتون رو بیارین یکم جالب‌تر بکنم چالش رو . با دست غیرتخصصی‌تون اون نامه رو بنویسین واقعا چالش می‌شه براتون :) خودم نامه نمی‌نویسم ولی این کار رو انجام می‌دم :)))

لیست فیلم‌های سال ۲۰۲۱ که تماشا کرده‌ام - پارت اول

امیر + ۱۴۰۰/۹/۲۸، ۱۰:۴۰

هلو اوری بادی ( hello everybody )

ولکام تو مای «تو واچ لیست» شو ( welcome to my ''to watchlist'' show)

اهم اهم 

خب خب می‌خوام فیلم‌های سینمایی که این یک سال تماشا کردم رو در این لیست بذارم. چند تا نکته بگم و بریم سراغ معرفی فیلم‌ها:

۱- سعی کردم فیلم‌ها حداکثر از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ باشن.ولی خب فیلم‌های قدیمی‌تر هم هستن. حتی از سال ۲۰۰۳

۲-فیلم شاهکاری از امسال (۲۰۲۱) تماشا نکردم.

۳-سعی کردم از کشورهای مختلف داخل این لیست بذارم.

۴- فیلم ها به سه دسته تقسیم می‌شن.

الف- شاهکار: وقتی به یک اثر برچسب «شاهکار» زده می‌شه یعنی اینکه اون اثر یک چیز خاص داره. اون چیز می‌تونه هر چی باشه. مثلا برای من فیلم‌نامه و داستان ناب خیلی مهمه. بازی بازیگران هم در رده‌ی بعدی قرار می‌گیره. فیلم‌های شاهکار این شکلی هستن که یک اثر جاودان در فرد به وجود میاره. این فیلم‌ها رو به همه پیشنهاد می‌کنم

ب- خوب: نه عالی و نه بد. صرفا یک فیلمی گفته می‌شه که ارزش یک بار تماشا کردن رو داره. متأسفانه فیلم‌هایی که سال ۲۰۲۱ بودن، در این دسته قرار می‌گیرن. این فیلم‌ها تا حدودی سلیقه‌ای هستن و ممکنه کسی از تماشای فیلم مربوطه خوشش نیاد.

ج- متوسط: تماشای فیلم فقط وقت تلف کردن هست یا فیلم‌نامه‌ پر از باگ و نقص هست و باید بیشتر بهش پرداخته می‌شد. اکثر افراد از تماشای فیلم ناراضی بودن.

۵- اینکه این دسته‌بندی فیلم‌ها طبق نظر شخصی من هست. ممکنه هر فردی یک نظر متفاوتی روی فیلم داشته باشه!

همین اول هم بگم که من فیلم‌های DUNE و No time to die رو تماشا نکردم و احتمالا این دو فیلم جزو نمایندگان اسکار هم قرار گرفته باشن، چه بسا زیرمجموعه‌ی فیلم‌های شاهکار هم قرار بگیرن. علاوه بر این‌ها ۴ یا ۵ تا فیلم دیگه هم بوده که نمره‌ی خوبی کسب کرده‌‌ان ولی هنوز نتونستم دانلودشون بکنم در واقع لینک دانلودی نیافتم.

به هر حال بریم برای معرفی فیلم‌ها. اول از همه می‌خوام فیلم‌های شاهکار رو معرفی کنم.

 

!!هشدار!!

این مورد من رو خیلی اذیت می‌کنهدر رابطه با سانسور هم بگم که شما فیلم‌ها رو کلا بدون خانواده و با هندزفری تماشا کنین. حالا من یکسری فیلم‌ها رو تأکید می‌کنم که سانسور چقدر تأثیر گذار هست! اما در کل توصیه خودم اینه که سانسور نشده تماشا کنین اگه جایی احساس کردین باید رد کنین خودتون رد کنین.

 

ادامه مطلبsmiley

 

چند عدد روزانه‌نویسی

امیر + ۱۴۰۰/۹/۱۴، ۱۱:۲۲

۱- حدود چند ماه قبل این پست (لینک) رو گذاشته بودم. در رابطه با مقایسه من با یکی از اقوام پدری بود و ایشون دوباره کنکور مونده بود و نتیجه‌اش که اومد و فرهنگیان قبول شد. یعنی رشته‌ای که خودش دوست داشت رو قبول نشد که پزشکی بود. این قسمت رو از اون پست کپی می‌کنم:

 

ولی باور کنین اگه متوجه بشم که این بشر قبول نشده می‌رم فقط جلوی بابام داد می‌کشم و می‌گم که ببین این سوگلی‌ات که همیشه سنگش رو به سینه‌ات می‌کوبیدی دو سال برای کنکور تلاش کرد ولی هیچ پُخی نشد. عوضش یک بار هم از من حمایت نکردی که اون همه سال کنکورم از همه جا بهم ضربه وارد می‌شد ...

این کار رو انجام ندادم (داد زدن و ...)‌. به نظرم خیلی بچه‌گانه بود و من چه فکرهایی که می‌کردم. اصلا شاید بابام قصدی از مقایسه نداشت. ولی در کل این مقایسه هم صحیح نبود. 

 

۲- هر از چند گاهی از ارتباط خودم با دوستای دبیرستانم می‌گفتم و ناراحتی‌هایی که از خاطرات دبیرستان داشتم. اون موقع‌ها خیلی خواب دبیرستان رو می‌دیدم. خاطرات تلخی که زنده می‌شدن ولی الان با خارج از شدن از هر گونه ارتباط با دبیرستانی‌ها ، اون خاطرات سراغم نمیاد.

 

۳- اوایل مهرماه بود که یکی از همین همکلاسی‌های دبیرستانم به من زنگ زد (هر هفته زنگ می‌زد)‌ و همینطوری داشتیم صحبت می‌کردیم و در رابطه با یکی از همکلاسی‌های دیگه‌مون که امسال کنکور داشت از همدیگه پرسیدیم. رتبه‌اش رو تا حدودی گفتم (که اشتباه کردم و نباید می‌گفتم🤦‍♂️) و پرسید:«چرا می‌خواد بره فرهنگیان وقتی رشته‌های علوم‌پزشکی هستن.» این رو شنیدم ولی چیزی نگفتم. این جمله‌اش خیلی بهم بر خورد. هفته‌ی بعدش زنگ زد ولی من گوشیم رو جواب ندادم. یعنی اون موقع گوشی همراهم نبود که بتونم جواب بدم و داخل واتسآپ بهش گفتم که خودم بهش زنگ می‌زنم چون سرم خیلی شلوغه ولی چند هفته هست گذشته و تا حالا هم اون بهم زنگ نزده و من هم بهش زنگ نزدم. اون حرف‌ها رو به احتمال ۹۰ درصد از عمد و قصد خاصی نزده ولی اگه کسی همچین دیدگاهی نسبت به رشته‌ای که من داخلش هستم رو داره ، در آینده ممکنه جایی من رو برای رشته‌ای که هستم تحقیر کنه و برای همین کلا می‌خوام روابط دوستانه‌مون رو قطع کنم.

 

۴- فکر کنم رابطه‌ام هم با این دوستم قطع شد. (لینک) . همونی که سیگار می‌کشید و چاقو همراهش داشت! و هر دو هفته هم با سه تا دختر رابطه‌ی عاشقانه داشت!!! بهش چیزی نگفتم از اینکه از رفتارش خیلی راضی نیستم. ولی اینکه فعلا زنگ نزده خوبه. شاید بعدا زنگ بزنه اما می‌خوام سردتر رفتار کنم.

و ممنون بابت پیشنهاداتتون چه خصوصی و چه عمومی :)

 

۵- سال قبل یک چند تا فیلم مخصوص سال ۲۰۲۰ معرفی کرده بودم. امسال هم همین برنامه هست. اما با تفاوت‌های زیاد. اینکه فیلم‌هایی که این یک سال تماشا کردم و از نظر خودم خوب بودن رو معرفی می‌کنم. مربوط به هر سال انتشاری باشه هم مهم نیست (می‌خواد مربوط به صد سال قبل هم باشه‌:) ) و هم اینکه اونجا نقد و تحلیل می‌کردم که به نظر خودم اصلا در جایگاهی نیستم که بخوام نقد کنم ، پس فقط نظرم رو به عنوان یک مخاطب معمولی برای هر فیلم می‌گم.

 

+ کسی از آقا محمدحسین وبلاگ «هنرنامه» خبری داره؟ وبلاگشون رو حذف کردن 😬

فرشته‌ی من

امیر + ۱۴۰۰/۹/۸، ۲۳:۲۶

(نسبتا طولانی ولی ارزش خواندن در یک اوقات فراغت داره}